|
Over mij:
|
Vreemde talen was vroeger niet echt mijn ding. Elke keer als je in het buitenland bent, zoals in Frankrijk, dan denk ik "wat is het jammer dat ik me niet goed kan redden in het Frans" Ik voel dan of er een ledemaat geamputeerd is. Wil je zo graag communiceren maar dat gaat dan gewoon niet.Wanneer ik dan thuiskomt dan denk ik "nu ga ik Frans leren" en elke keer komt er niet van. Vorig jaar was ik weer in Frankrijk en ik had weer die zelfde gevoelens. Eenmaal thuis dacht nu gaat de kogel door de kerk. Het heeft nog een half jaar geduurd maar ik ben in juni 2013 begonnen met Frans. Op de middelbare school was het voor het laatst dat ik Franse les had, dus een kleine 50 jaar geleden. Ik moet zeggen dat ik gewoon helemaal bij het begin moest beginnen en het valt me behoorlijk tegen. Maar ik ga het zeker doorzetten. Als ik weer in Frankrijk ben dan wil ik me verstaanbaar kunnen maken. Dat het in het begin niet vloeiend zal gaan daar ben ik mij bewust van, maar dat ik iemand een beetje kan volgen wat hij/zij zegt, is dan voor mijn een grote overwinning. De aanhouder wint.
|
