TE in 'te quiero' : Lijdend of meewerkend voorwerp ?

Question

Er is hier een discussie ontstaan over 'te quiero'.
Volgens mij is 'te' hier meewerkend voorwerp, volgens anderen lijdend voorwerp.
Wat is jouw mening hierover ?

Answer 1

Te quiero = ik hou van jou.
Ik = onderwerp
hou van = werkwoord
jou = ??

Een lijdend voorwerp (direct object) beantwoordt de vraag: wie of wat + werkwoordgezegde + onderwerp. Deze vraag kan in jullie zin niet gesteld worden. Daarbij begint een lijdend voorwerp nooit met een voorzetsel. Dus lijdend voorwerp valt af.

Een meewerkend voorwerp kan met aan of voor beginnen. Als deze woorden er niet voor staan, kun je ze ervoor zetten. Dit is ook niet van toepassing in jullie zin.

Een persoonlijk voornaamwoord (Latijn: pronomen personale) is een voornaamwoord dat in de plaats van een zelfstandig naamwoord kan staan. Dit is in jullie zin niet mogelijk.

Het juiste antwoord is: je of jou is een persoonlijk voornaamwoord gebruikt als lijdend voorwerp
In Spaans = pronombre personal de objeto directo

Comments

Het wordt steeds ingewikkelder. We gaan nu ook nog de taalkundige en redekundige ontledingen door elkaar husselen.
redekundig: van je = voorzetselvoorwerp
taalkundig: van = voorzetsel; je = voornaamwoord
Althans volgens deze site: http://redekundig.nl/

---

Geen probleem Johan, als gevolg van mijn Latijns-Griekse opleiding ken ik dit onderscheid maar al te goed. Wat ik niet kende is de site die je vermeldt, die is voor mij wel interessant, waarvoor dank.

---

Ik heb zojuist antwoord gekregen van mijn kennis in Spanje. Ik weet niet of het gehele beeld er nu duidelijker of verwarrender van wordt. Oordeel zelf:

Yo TE quiero = complemento indirecto que también se aplica por plural
Además:
Identificación con preguntas al verbo y sustitución pronominal y se conmuta por LO, LA, LOS, LAS. También se puede sustituir por eso/esas cosas  
 Ejemplo:  Juan quiere a esa --> Juan la quiere

Er is echter (hoe kan het ook anders) een uitzondering:
En masculino/femenino y singular (y únicamente en estos casos) también puede ser sustituido por LE/LA (leísmo permitido*), por lo que en este caso le no sería complemento indirecto sino complemento directo.

*Ik heb even opgezocht wat leísmo permitido betekent:
El leísmo es la sustitución de los pronombres personales lo y la por le en la posición de complemento directo y en los verbos que tradicionalmente rigen el caso acusativo (también llamados verbos transitivos) en español:

Usuario, in feite komt het mijns inziens erop neer dat het zowel lijdend als meewerkend voorwerp kan zijn, waarbij de persoonlijke interpretatie ook nog eens een rol speelt. Mocht je de Spaanse tekst vertaald willen hebben dan doe ik dat graag voor je. Succes ermee

---

Héél erg bedankt voor het uitvoerige commentaar.
We kunnen uit al de ingewonnen informatie enkel besluiten dat dit ‘probleem’ louter te wijten is aan onze neiging om alles in hokjes in te delen, tot we op iets stuiten dat nergens in past of in meer dan één hokje past. Zoals je aangeeft neemt ons persoonlijk ‘aanvoelen’ het dan over en zal de ene het in dit hokje plaatsen en de andere in een ander. De bestaande regels volstaan niet om dit zinsdeel eenduidig te bepalen, waardoor we verplicht zijn onze persoonlijke interpretatie aan te spreken.
Je hebt me de nodige informatie bezorgd om de discussie die in onze groep ontstaan was te kunnen afsluiten. Die ging trouwens over ‘Le quiero’ dat we in een tekst aantroffen, precies dit probleem waarover jouw Spaanse kennis  het ook heeft.
Voor niet-ingewijden zal het wel vreemd overkomen waarmee taalliefhebbers zich allemaal bezig houden, maar ons verschaft dit enorm veel plezier.
Nogmaals dank voor jouw bereidwillige en erg geapprecieerde medewerking aan deze brainstorm, Johan!

---

De ontwikkeling van een vrij simpele vraag naar een gefundamenteerd antwoord was ook voor mij een interessant proces, onder het motto: praat en je mond gaat open.
Tot de volgende keer.