"cordi meo fido" is wel mogelijk maar betekent dan "Ik vertrouw op mijn trouw". Wat jij zoekt is een imperativus 2e persoon enkelvoud om het meer een opdracht dan een uitspraak te maken. Verder is "fido" geen goede vertaling voor gevoel of intuïtie; ik denk aan: "sensus" wat vertaald kan worden als "gevoel" maar ook "verstand" of zelfs "idee". Ook is "meus" (mijn) niet het juiste bezittelijk voornaamwoord; we gebruiken hier liever een reflexief bezittelijk voornaamwoord (suus). De vertaling wordt dan: "suo sensu fide" (vertrouw op het eigen verstand). Houd er wel rekening mee dat ik slechts een ex-gymnast ben, en er dus fouten in mijn vertaling zouden kunnen zitten; vraag altijd om een second opinion als je er iets mee doet.
