een éenduidige regel daarvoor is niet makkelijk te produceren.
Een accent wordt meestal , in schrijtaal, geplaatst, wanneer de uitspraak, dus
de klemtoon, anders valt dan wat in de regel gebruikelijk is.
Dat gebeurt dus bij woorden die een Griekse oorsprong hebben, zoals teléfono.
In het Grieks valt de klemtoon meest op de twee-na-laatste lettergreep.
Zonder dat accent, zou het gelezen worden als "telefóno". (accent door mij toegevoegd.)
Woorden als psicólogo, catástrofe, ecc.
Er zijn andere dingen, zoals bijv. bij vervoegingen van werkwoorden, dat het accent in de uitspraak zich verplaatst naar de laatste lettergreep - "se acavó" ecc. i.p.v. se acávo (weer toegevoegd) zoals het anders gelezen zou worden.
Dus "motivo", vorm of reden, "el motivó" hij zette aan tot.
Mogelijk dat Spanishjohan die meer gramaticaal is onderricht hier nog aanvulling op kan geven.