Hierbij mijn vertaling van de tekst op de steen. Bekijk het met een kritische blik en misschien kunnen we nog een en ander verbeteren:
Yo no creo en el destino mesiánico o providencial de los hombres. No creo que por grandes que sean, las cualidades individuales haya nadie capaz de lograr que sus pasiones, sus pensamientos o sus determinaciones y el pensamiento sean la pasión, la determinación y el pensamiento del alma colectiva. No creo que exista ni en el pretérito ni en el presente un hombre capaz de actuar sobre las masas como el cincel del artista que confiere caracteres de perennidad a la materia inerte. El dirigente de los grandes movimientos populares es aquel que posee una sensibilidad, una capacidad plástica para captar y resumir en un momento dado el impulso que labora en el agitado subfondo del alma colectiva: aquel que se convierte en antena hasta donde ascienden a buscar expresión, para luego volver metodizadas al seno de donde han salido. Las demandas de lo moral, de lo justo, de lo bello en el legítimo empeño humano de avanzar hacia mejores destinos.
Ik geloof niet in het Messiaanse lot of de voorzienigheid van de mens. Ik geloof niet dat persoonlijke kwaliteiten, hoe groot deze ook zijn mogen, iemand in staat zullen stellen om hun passies, hun denkbeelden of hun vastberadenheid te bereiken en om de opvatting dat hartstocht, vastberadenheid de gedachte van de gemeenschappelijke ziel zouden zijn. Ik geloof niet dat er een mens bestaat, noch in het verleden noch in het heden, die in staat is in te werken op de massa’s zoals de beitel van de kunstenaar, die tekens van blijvende waarde aan de dode materie toevoegt. De leermeester van de grote populaire bewegingen is diegene die een ontvankelijke en vormgevende kwaliteit bezit om op een gegeven moment de dynamiek die werkzaam is in het turbulente compartiment van de collectieve ziel te begrijpen en samen te vatten: degenen die tot een voelspriet worden waarheen ze opstijgen om creativiteit te zoeken om vervolgens ordelijk terug te keren vanwaar ze vertrokken waren. De terugvordering van moraal, rechtvaardigheid en schoonheid binnen de gerechtvaardigde menselijke ijver om te komen tot betere bestemmingen.
