Het Duitse stopwoord „gell“ komt vooral voor in de spreektaal en heeft een functie die vergelijkbaar is met het Nederlandse „hé?“, „toch?“ of „nietwaar?“. Het wordt meestal gebruikt aan het einde van een zin om bevestiging of instemming te vragen..
Das ist schön, gell? → Dat is mooi, toch?
Klinkt vaak gemoedelijk, vertrouwelijk en soms een beetje ouderwets
