Top-down design is een ontwerpmethode die begint met het bepalen van algemene principes en eindigt met de details. Het is een vaak toegepaste ontwerpmethode. Zoals de naam al doet vermoeden, werkt men 'vanuit de hoogte' 'naar beneden toe'. Er wordt dus vanuit algemene principes naar de meer technische details toegewerkt.
Wanneer vervolgens de individuele componenten worden samengesteld tot één product, dan wordt deze fase van het ontwerpproces bottom-up design genoemd.
Deze termen worden ook in het Nederlands gebruikt, overigens ook in het Duits. In het Frans: Technologie top-down.
Enn ander voorbeeld: Bij een computerprogramma, bijvoorbeeld een programma voor gebruikers die bankzaken doen, worden eerst de gebruikers en rekeningen ontworpen. Pas in een later stadium komen de technische details van de verrichtingen zelf aan bod. Het is het tegengestelde van bottom-up design.
